وبلاگ تخصصی مباحث آموزش مجازی سازی و تکنولوژی های مجازی سازی

در دنیا امنیت طی هر مدتی که میگذرد اصطلاحات و مفاهیم جدیدی معرفی میشوند که به گوش افراد این حوزه نا آشنا هستند. یکی از این مفاهیم و اصطلاحات جدید ارائه شده Adversary Emulation میباشد. در این مقاله ما قصد داریم به معرفی اصطلاح Adversary Emulation و ابزارهای که در این حوزه فعالیت میکنند بپردازیم.

وقتی صحبت از Cryptomalware می شود ، ابتدا دو کلمه را در کنار هم بخوانید Cryptography Malware که به ترتیب کلمات بدافزار رمزنگاری ترجمه می شود و به خوبی مفهوم را می رساند. قبلا در خصوص مفهومی به نام Cryptovirology صحبت کرده ایم که در واقع بدافزارهایی که در حوزه رمزنگاری کار می کنند زیر مجموعه این نوع علم بدافزاری هستند. بصورت کلی هر بدافزاری که با استفاده از رمزنگاری اطلاعات اقدام به سوء استفاده از افراد بکند به عنوان Cryptomalware یا بدافزار رمزنگاری ( ترجمه بهتر پیدا کردید Comment بزارید ) شناخته می شود.

باج افزار چیست؟ معرفی Ransomware به زبان ساده

معروف ترین نوع بدافزار رمزنگاری که در دنیا وجود دارد به عنوان باج افزار یا Ransomware شناخته می شود. مکانیزم کاری این نوع بدافزارها به نسبت ساده است ! آنها به سیستم قربانی نفوذ می کنند یا منتقل می شوند ، سپس اطلاعات یا فایل ها با پسوند های مشخصی مثل پسوند مستندات اداری ، عکس ها ، ویدیوها ، فایلهای بکاپ و ... را شناسایی می کنند و آنها را رمزنگاری می کنند و سپس پیامی روی تصویر قربانی درج می کنند که در صورت عدم پرداخت باج به این حساب های کاربری کلیه اطلاعات شما از بین خواهد رفت و بسیاری از کاربران قربانی مجبور به پرداخت این باج هستند تا کلید رمزگشایی را مهاجم در اختیار قربانی قرار بدهد.

به تصویر بالا دقت کنید ، اینجا یک مرکز پزشکی و درمانگاهی مهم در کشور است که به باج افزار آلوده شده است . فرض کنید که مدیر یک شبکه هستید و صبح اول وقت وقتی پای سیستم می نشینید با چنین صحنه ای مواجه شوید که کلیه فایل های شما شبیه چرخدنده و اجرایی شده اند و با کلیک کردن روی آنها پیامی مشابه تصویر بالا دریافت می کنید . این یعنی شما به باج افزار آلوده شده اید . محتوای پیام کاملا مشخص است .در پیامی که باج گیرنده در سیستم شما نمایش می دهد قطعا یک آدرس ایمیل موقتی وجود دارد که برای شما ایجاد شده است و البته یک شناسه منحصر به فرد برای کامپیوتر و یا شبکه شما که توسط آن کلید رمزگشایی توسط مهاجم طراحی شده است نیز در اختیار شما قرار می گیرد.

اگر می خواهید باج بدهید باید این ID را برای آن ایمیل ارسال کنید ، یک نمونه فایل برای رمزگشایی برای مهاجم ارسال کنید و فایل اصلی را دریافت کنید تا متوجه شوید که با هویت درستی برای باج دادن مواجه هستید . این روند کلی باجگیری اینترنتی در دنیاست . جالب است بدانید که در دنیا بیشتر از صدها میلیون دلار در سال از این طریق باجگیری می شود و با توجه به استفاده از مکانیزم های پرداخت بصورت رمزارز ( Cryptocurrency ) امکان پیگیری آنها تا حدی غیر ممکن است .

تجربه آلودگی به باج افزار ایرانی

به تصویر بالا دقت کنید ، این تصویر را شاید بتوانیم تاریخچه باج افزاری در ایران بدانیم . این تجربه من در یکی از سازمان های حیاتی در ایران در سال 1387 بود که آلوده به نوعی باج افزار ایرانی شده بودند که بصورت هدفمند این سازمان را مورد هدف قرار داده بودند و قصد اخاذی و باجگیری داشتند که خوشبختانه ما موفق شدیم این مشکل را حل کنیم . تصویر بالا در حال حاضر فاقد هرگونه ارزش امنیتی بوده و با توجه به گذشت 12 سال از این موضوع دیگر انتشار آن نیز اهمیتی ندارد و برای اولین بار در ایران این تصویر توسط بنده در اینترنت منتشر می شود .میتوانید در دوره آموزش سکیوریتی پلاس بخوبی با بدافزارها Malwares آشنا شوید.این نکته قابل ذکر است که برای ورود به دوره سکیوریتی پلاس داشتن دانش لازم در حد دوره آموزش نتورک پلاس الزامی است .

تروجان یا Trojan یکی از انواع بدافزارهاست که با هدف مخفی ماندن در دنیای اینترنت منتشر می شود تا به اهداف متنوعی که می تواند انجام بدهد برسد. اگر کمی علاقه مند به داستان های تاریخی باشید بد نیست بدانید که ریشه کلمه Trojan Horse یا اسب تروا از یک افسانه یا شاید یک روایت تاریخی قدیمی باشد که در آن شهری به نام تروا که نفوذ ناپذیر به نظر می رسید بعد از سالها محاصره تسلیم نشد و دشمنان دست از پا درازتر تصمیم گرفتند به محاصره پایان بدهند. شهر تروا آنقدر دیوارهای بلندی داشت که عملا نفوذ به آن را برای دشمنان غیرممکن می کرد . بعد از اینکه ساکنین تروا متوجه شدند که دشمان در حال لغو کردن محاصره و خالی کردن میدان هستند خوشحال شدند.

زمانیکه دشمنان از ساحل تروا خارج می شدند یک مجسمه اسب بسیار بزرگ درست کردند و به یادگاری در ساحل جزیره قرار دادند . ساکنین تروا که این اسب را تحفه دشمن برای شکست در جنگ دانسته بودند با خوشحالی مجسمه را به داخل شهر تروا بردند و شروع به خوشحالی و جشن و پایکوبی تا حد مستی بسیار زدند غافل از اینکه دشمن برای همین موضوع برنامه ریزی کرده بود . زمانیکه همه جشن و پایکوبی را تمام کردند و بیهوش شدند از درون مجسمه چوبی سربازان نفوذی که دشمن در مجسمه جاساز کرده بودند از آن بیرون آمدند و شبانه درب های ورودی شهر تروا را برای دشمنان باز کردند و دشمن که با فاصله از ساحل دریا قرار گرفته بود تا نمایش فرار داشته باشد به ساحل برگشتند و در نهایت تروا به دست دشمن افتاد .

بدافزار تروجان چیست؟

اما این ماجرا چه ربطی به بدافزاری به نام اسب تروا دارد ؟ خوب واضح است ، معنی و مفهوم کاری که تروجان انجام می دهد دقیقا همین است ! تروجان ها بدافزارهایی هستند که خودشان را در قالب یک ابزار مفید و کاربردی به کاربر قالب می کنند و کاربر بر همین اساس آنها را دانلود و نصب می کند و آلوده می شود بدون اینکه خودش متوجه شود که یک بدافزار نصب کرده است ! Trojan Horse در واقع برنامه مخربی است که خودش را به جای برنامه های کاربردی می دهد ، برای مثال شما یک برنامه آنتی ویروس کرک شده نصب می کنید که کرک آن در واقع تروجانی است که شما بدون اطلاع نصب می کنید.

معمولا این نوع بدافزار بصورت پیوست به فایل های اجرایی نصب برنامه ها می چسبد که قبلا در خصوص مبحث Wrapping مفصل در این مورد صحبت کرده ایم . تروجان ها معمولا در سیستم قربانی یک Backdoor برای دسترسی از راه دور به سیستم قربانی ایجاد می کنند . برخی از انواع تروجان ها هیچکاری الزاما بر روی سیستم قربانی انجام نمی دهند و فقط آماده به کار یا Standby هستند و شاید ماه ها و چه بسا سالها بر روی یک سیستم بدون اینکه شناسایی شوند وجود داشته باشند .

تفاوت ویروس و تروجان در چیست؟

اما آیا تروجان یک ویروس است یا خیر ؟ در واقع تنها تشابهی که بین ویروس کامپیوتری و تروجان می توان پیدا کرد این است که هر دو در دسته بندی بدافزارها قرار می گیرند و تمام ! ویروس ها ماهیتی عیان دارند و آلوده سازی سیستم را بصورت مشهودی انجام می دهد و روی یک سیستم بارها تکثیر می شوند در حالیکه تروجان ها هدفشان مخفی بودن است و تنها یک نسخه بر روی سیستم نصب می شود ، در عین حال ویروس ها ممکن است صرفا هدف تخریب داشته باشند اما تروجان ها اهداف مشخص و از قبل تعریف شده دارند. بیشتر ابزارهایی که به عنوان Keygen برای درست کردن سریال نرم افزارهای کرک شده استفاده می شوند در واقع همان تروجان هستند . معمولا تروجان ها بصورت پیوست هایی با پسوند exe و com و bat و hlp و scr در پیوست های ایمیل منتقل می شوند.

برای یادگیری بیشتر به دوره آموزشی کالی لینوکس ( PWK ) ، دوره آموزشی CEH و دوره آموزشی سکیوریتی پلاس قسمت 4 می باشد ، قبل از همه این آموزشها ، یادگیری دوره آموزش نتورک پلاس به عنوان پیشنیاز ورود به دنیای فناوری اطلاعات شدیدا توصیه می شود.

وقتی صحبت از Cryptomalware می شود ، ابتدا دو کلمه را در کنار هم بخوانید Cryptography Malware که به ترتیب کلمات بدافزار رمزنگاری ترجمه می شود و به خوبی مفهوم را می رساند. قبلا در توسینسو در خصوص مفهومی به نام Cryptovirology صحبت کرده ایم که در واقع بدافزارهایی که در حوزه رمزنگاری کار می کنند زیر مجموعه این نوع علم بدافزاری هستند. بصورت کلی هر بدافزاری که با استفاده از رمزنگاری اطلاعات اقدام به سوء استفاده از افراد بکند به عنوان Cryptomalware یا بدافزار رمزنگاری ( ترجمه بهتر پیدا کردید Comment بزارید ) شناخته می شود.

باج افزار چیست؟ معرفی Ransomware به زبان ساده

معروف ترین نوع بدافزار رمزنگاری که در دنیا وجود دارد به عنوان باج افزار یا Ransomware شناخته می شود. مکانیزم کاری این نوع بدافزارها به نسبت ساده است ! آنها به سیستم قربانی نفوذ می کنند یا منتقل می شوند ، سپس اطلاعات یا فایل ها با پسوند های مشخصی مثل پسوند مستندات اداری ، عکس ها ، ویدیوها ، فایلهای بکاپ و ... را شناسایی می کنند و آنها را رمزنگاری می کنند و سپس پیامی روی تصویر قربانی درج می کنند که در صورت عدم پرداخت باج به این حساب های کاربری کلیه اطلاعات شما از بین خواهد رفت و بسیاری از کاربران قربانی مجبور به پرداخت این باج هستند تا کلید رمزگشایی را مهاجم در اختیار قربانی قرار بدهد.

به تصویر بالا دقت کنید ، اینجا یک مرکز پزشکی و درمانگاهی مهم در کشور است که به باج افزار آلوده شده است . فرض کنید که مدیر یک شبکه هستید و صبح اول وقت وقتی پای سیستم می نشینید با چنین صحنه ای مواجه شوید که کلیه فایل های شما شبیه چرخدنده و اجرایی شده اند و با کلیک کردن روی آنها پیامی مشابه تصویر بالا دریافت می کنید . این یعنی شما به باج افزار آلوده شده اید . محتوای پیام کاملا مشخص است .در پیامی که باج گیرنده در سیستم شما نمایش می دهد قطعا یک آدرس ایمیل موقتی وجود دارد که برای شما ایجاد شده است و البته یک شناسه منحصر به فرد برای کامپیوتر و یا شبکه شما که توسط آن کلید رمزگشایی توسط مهاجم طراحی شده است نیز در اختیار شما قرار می گیرد.

اگر می خواهید باج بدهید باید این ID را برای آن ایمیل ارسال کنید ، یک نمونه فایل برای رمزگشایی برای مهاجم ارسال کنید و فایل اصلی را دریافت کنید تا متوجه شوید که با هویت درستی برای باج دادن مواجه هستید . این روند کلی باجگیری اینترنتی در دنیاست . جالب است بدانید که در دنیا بیشتر از صدها میلیون دلار در سال از این طریق باجگیری می شود و با توجه به استفاده از مکانیزم های پرداخت بصورت رمزارز ( Cryptocurrency ) امکان پیگیری آنها تا حدی غیر ممکن است .

تجربه آلودگی به باج افزار ایرانی

به تصویر بالا دقت کنید ، این تصویر را شاید بتوانیم تاریخچه باج افزاری در ایران بدانیم . این تجربه من در یکی از سازمان های حیاتی در ایران در سال 1387 بود که آلوده به نوعی باج افزار ایرانی شده بودند که بصورت هدفمند این سازمان را مورد هدف قرار داده بودند و قصد اخاذی و باجگیری داشتند که خوشبختانه ما موفق شدیم این مشکل را حل کنیم . تصویر بالا در حال حاضر فاقد هرگونه ارزش امنیتی بوده و با توجه به گذشت 12 سال از این موضوع دیگر انتشار آن نیز اهمیتی ندارد و برای اولین بار در ایران این تصویر توسط بنده در اینترنت منتشر می شود .

برای یادگیری بیشتر به دوره آموزشی کالی لینوکس ( PWK ) ، دوره آموزشی CEH و دوره آموزشی سکیوریتی پلاس می باشد ، قبل از همه این آموزشها ، یادگیری دوره آموزش نتورک پلاس به عنوان پیشنیاز ورود به دنیای فناوری اطلاعات شدیدا توصیه می شود.

وقتی صحبت از Cryptomalware می شود ، ابتدا دو کلمه را در کنار هم بخوانید Cryptography Malware که به ترتیب کلمات بدافزار رمزنگاری ترجمه می شود و به خوبی مفهوم را می رساند. قبلا در توسینسو در خصوص مفهومی به نام Cryptovirology صحبت کرده ایم که در واقع بدافزارهایی که در حوزه رمزنگاری کار می کنند زیر مجموعه این نوع علم بدافزاری هستند. بصورت کلی هر بدافزاری که با استفاده از رمزنگاری اطلاعات اقدام به سوء استفاده از افراد بکند به عنوان Cryptomalware یا بدافزار رمزنگاری ( ترجمه بهتر پیدا کردید Comment بزارید ) شناخته می شود.

باج افزار چیست؟ معرفی Ransomware به زبان ساده

معروف ترین نوع بدافزار رمزنگاری که در دنیا وجود دارد به عنوان باج افزار یا Ransomware شناخته می شود. مکانیزم کاری این نوع بدافزارها به نسبت ساده است ! آنها به سیستم قربانی نفوذ می کنند یا منتقل می شوند ، سپس اطلاعات یا فایل ها با پسوند های مشخصی مثل پسوند مستندات اداری ، عکس ها ، ویدیوها ، فایلهای بکاپ و ... را شناسایی می کنند و آنها را رمزنگاری می کنند و سپس پیامی روی تصویر قربانی درج می کنند که در صورت عدم پرداخت باج به این حساب های کاربری کلیه اطلاعات شما از بین خواهد رفت و بسیاری از کاربران قربانی مجبور به پرداخت این باج هستند تا کلید رمزگشایی را مهاجم در اختیار قربانی قرار بدهد.

به تصویر بالا دقت کنید ، اینجا یک مرکز پزشکی و درمانگاهی مهم در کشور است که به باج افزار آلوده شده است . فرض کنید که مدیر یک شبکه هستید و صبح اول وقت وقتی پای سیستم می نشینید با چنین صحنه ای مواجه شوید که کلیه فایل های شما شبیه چرخدنده و اجرایی شده اند و با کلیک کردن روی آنها پیامی مشابه تصویر بالا دریافت می کنید . این یعنی شما به باج افزار آلوده شده اید . محتوای پیام کاملا مشخص است .در پیامی که باج گیرنده در سیستم شما نمایش می دهد قطعا یک آدرس ایمیل موقتی وجود دارد که برای شما ایجاد شده است و البته یک شناسه منحصر به فرد برای کامپیوتر و یا شبکه شما که توسط آن کلید رمزگشایی توسط مهاجم طراحی شده است نیز در اختیار شما قرار می گیرد.

اگر می خواهید باج بدهید باید این ID را برای آن ایمیل ارسال کنید ، یک نمونه فایل برای رمزگشایی برای مهاجم ارسال کنید و فایل اصلی را دریافت کنید تا متوجه شوید که با هویت درستی برای باج دادن مواجه هستید . این روند کلی باجگیری اینترنتی در دنیاست . جالب است بدانید که در دنیا بیشتر از صدها میلیون دلار در سال از این طریق باجگیری می شود و با توجه به استفاده از مکانیزم های پرداخت بصورت رمزارز ( Cryptocurrency ) امکان پیگیری آنها تا حدی غیر ممکن است .

تجربه آلودگی به باج افزار ایرانی

به تصویر بالا دقت کنید ، این تصویر را شاید بتوانیم تاریخچه باج افزاری در ایران بدانیم . این تجربه من در یکی از سازمان های حیاتی در ایران در سال 1387 بود که آلوده به نوعی باج افزار ایرانی شده بودند که بصورت هدفمند این سازمان را مورد هدف قرار داده بودند و قصد اخاذی و باجگیری داشتند که خوشبختانه ما موفق شدیم این مشکل را حل کنیم . تصویر بالا در حال حاضر فاقد هرگونه ارزش امنیتی بوده و با توجه به گذشت 12 سال از این موضوع دیگر انتشار آن نیز اهمیتی ندارد و برای اولین بار در ایران این تصویر توسط بنده در اینترنت منتشر می شود .

برای یادگیری بیشتر به دوره آموزشی کالی لینوکس ( PWK ) ، دوره آموزشی CEH و دوره آموزشی سکیوریتی پلاس می باشد ، قبل از همه این آموزشها ، یادگیری دوره آموزش نتورک پلاس به عنوان پیشنیاز ورود به دنیای فناوری اطلاعات شدیدا توصیه می شود.

قبلا مفصل در خصوص الگوریتم های رمزنگاری اطلاعات صحبت کرده ایم. بد نیست بدانید که حملاتی نیز بصورت ویژه برای شکستن کلیدهای رمزنگاری اطلاعات طراحی شده اند که حملات یا مدل های حمله Cryptanalysis معروف هستند.

البته به عنوان یک کارشناس امنیت اطلاعات یا امنیت سایبری ، الزامی نیست که شما دانش عمیقی در حوزه رمزنگاری و الگوریتم های آن داشته باشید و خودتان را درگیر ریاضیات و محاسبات آن کنید. بلکه همین که نوع حملاتی که به این الگوریتم ها ممکن است انجام شود را بشناسید و درک کنید کفایت می کند.

شناخت این نوع حملات برای آزمون های بین المللی Security Plus ، CCSP و CISSP الزامی است . در این مقاله هدف ما معرفی کردن انواع حملات آنالیز رمزنگاری یا Cryptanalysis است.

به زبان ساده تر شما قرار است متوجه شوید که یک کارشناس تجزیه و تحلیل گر الگوریتم های رمزنگاری ( ترجمه واژه Cryptanalyst به همین برکت !! ) چگونه الگوریتم های رمزنگاری را تحلیل و آسیب پذیری های آنها را کشف می کنند . در واقع حملات کرک پسورد و به دست آوردن اطلاعات محرمانه از چنین روش هایی انجام می شود.

باز هم ساده تر بگوییم که از در زمان جنگ جهانی دوم یکی از همین آنالیزور ها بود که توانست کلید رمزگشایی کدهای جنگ را شناسایی کند و ماشین های کدساز را عملا بی مصرف کند.

شما صرفا قرار است روشها ، مفاهیم و تجزیه و تحلیل کلی که روی این الگوریتم ها انجام شده است را کمی درک کنید و فقط بدانید که نباید از این الگوریتم های آسیب پذیر استفاده کنید.

در حال حاضر اکثر این آسیب پذیری ها با استفاده کردن از روش های جدید رمزنگاری عملا غیر قابل استفاده هستند اما فراموش نکنید که انسان جایزالخطاست ( به روح طرف قسم !! ) و ممکن است به سرش بزند از الگوریتم های قدیمی هم استفاده کند ( که تا دلتون بخاد ! علی برکت الله ) . پس تا انتهای مقاله با ما باشید.

واژه هایی که باید در حملات رمزنگاری بشناسید

• Plaintext : متن یا رشته ای که رمزنگاری نشده است و خام است ( بعضی اوقات Cleartext هم گفته میشه )
• Ciphertext : متن یا رشته ای که رمزنگاری شده است
• Cryptanalyst: شخصی که دانش شکستن الگوریتم های رمزنگاری بدون داشتن کلید را دارد !
• Cipher : روشی که به وسیله آن پیام های Plaintext مخفی می شوند ( رمز شدن )

خوب ما حالا روشهای حمله به الگوریتم های رمزنگاری را به چهار نوع و دو کلاس Active و Passive طبقه بندی می کنیم و در ابتدا به بررسی حملات Passive می پردازیم ( به زبان ساده وقتی در حملات هکری از واژه Passive استفاده می شود یعنی مهاجم ارتباط مستقیم با سیستم های هدف نمی گیرد و بیشتر درگیر شنود ترافیک می شود و اگر Active باشد یعنی به یکی از سیستم های مبدا یا مقصد رمزنگاری حمله می کند )

حمله Passive نوع 1 : حمله COA یا Ciphertext Only Attackers

در این نوع حمله ، مهاجم فقط Ciphertext را در اختیار دارد. به زبان ساده تر ، مهاجم تنها آن چیزی را می تواند ببیند که همگان می توانند مشاهده کنند و متن رمزنگاری شده ای که به نظر غیر قابل رمزگشایی می رسد را صرفا شنود کرده و در اختیار دارد.

مهاجم با تجریه و تحلیل کردن کدهای رمزنگاری شده سعی در پیدا کردن مفهوم Ciphertext و رمزگشایی آن می کند. همچنین مهاجم هیچ اطلاعاتی در خصوص Plaintext ای که تبدیل به این Ciphertext شده است نیز ندارد. درصد موفقیت این حمله بسیار بسیار کم است و در عین حال الگوریتم های به روز و جدید اصلا چنین آسیب پذیری هایی ندارند.

حمله Passive نوع 2 : حمله KPA یا Known Plaintext Attack

در این نوع حمله ، مهاجم Plaintext ای که از طریق آن Ciphertext تولید شده است را در اختیار دارد. مهاجمین در چنین حالتی امکان انتخاب Plaintext جدیدی برای رمزنگاری ندارند تا کلید را پیدا کنند اما به دلیل داشتن یک بخش از قضیه و امکان مقایسه کردن نتایج رمزگشایی ، احتمال موفقیت این حمله بسیار بیشتر از حملات COA است.

اگر بخواهیم نمونه ای از این حمله را عنوان کنیم باید بگوییم الگوریتم PKZIP و Ciphertext هایی که با آن ساخته می شد با استفاده از یک XOR امکان رمزگشایی و شکسته شدن کلید داشت.

این همان روشی است که در جنگ جهانی دوم شخصی به نام Alan Turing برای رمزگشایی پیام های آلمان نازی که با دستگاه Enigma ارسال می شد استفاده کرد. از نظر ریاضیات و علوم کامپیوتر و منطق ، آلن تورینگ ( Alan Turing *) یکی از نخبگان قرن بیستم به حساب می آمد.

حمله Active نوع 1 : حمله CPA یا Chosen Plaintext Attack

در این نوع حمله مهاجم می تواند Plaintext ورودی الگوریتم مورد استفاده در رمزنگاری را تغیین کند و خروجی Ciphertext را تولید کند. با توجه به اینکه برای انجام چنین حمله ای مهاجم باید Plaintext را به عنوان ورودی الگوریتم رمزنگاری وارد کند بنابراین یک حمله Active یا فعال در نظر گرفته می شود.

با توجه به اینکه مهاجم می تواند Plaintext های مختلف را برای تبدیل به Ciphertext و مقایسه کردن آنها آزمایش کند ، احتمال موفقیت این حمله به نسبت سایر حملات به نسبت بالاتر است . در نهایت با آزمون و خطاهای بسیار امکان به دست آوردن روش کار الگوریتم و البته خارج کردن و به دست آوردن کلید رمزگشایی هم بسیار است .

در این نوع حمله برای اینکه درصد موفقیت بالاتر برود ، مهاجم یک بانک اطلاعاتی از انواع Plaintext های معروف را تبدیل به Ciphertext می کند و جفت های Plaintext و Ciphertext وردی و خروجی را با هم مقایسه می کند تا در نهایت به راز کار پی ببرد.

حمله Active نوع 2 : حمله CCA یا Chosen Ciphertext Attack

در این نوع حمله مهاجم هم می تواند رمزنگاری کند و هم رمزگشایی !! این یعنی اینکه مهاجم می تواند Plaintext را رمزنگاری کند و متعاقبا Ciphertext مرتبط با آن را ببینید و فرآیند معکوس را نیز انجام دهد.

به این موضوع دقت کنید که یک مهاجم قرار نیست الزما Plaintext را پیدا کند ، بلکه هدفش از رمزنگاری و رمزگشایی بصورت مرتب و منظم این است که بتواند از درون این فرآیند کلید رمزگشایی را پیدا کند و به کلی به الگوریتم نفوذ کند. این مدل نیز درجه محبوبیت و موفقیت به نسبت بالایی دارد.

خلاصه

بدون تعارف اکثر الگوریتم هایی که امروزه طراحی شده و مورد استفاده قرار می گیرند ، آسیب پذیری هایی که اعلام کردیم را دیگر ندارند و به ندرت با چنین روشهایی می توان کلیدهای الگوریتم ها را پیدا کرد. اما به عنوان یک کارشناس امنیت باید با تاریخچه و روش کارکرد حملات آشنایی داشته باشید ، هر چند که این حملات قدیمی شده باشند.

بد نیست بدانید که برخی از حملاتی که امروزه به نظر خیلی ها مسخره و منسوخ شده به نظر می رسد با توجه به محدوده استفاده گسترده ای که از دیرباز داشته اند ، هنوز هم قابل استفاده و هک شدن هستند.

برای مثال سالهاست که پروتکل WEP در شبکه های وایرلس منسوخ شده و آسیب پذیر است و عملا در نسخه های جدید تجهیزات بیسیم استفاده نمی شود . اما شما شاهد استفاده گسترده از این الگوریتم در تجهیزات قدیمی هستید که هنوز به روز رسانی نشده اند.برای یادگیریو آشنایی بیشتر به دوره اموزشی هک قانونمند و دوره آموزش سکیوریتی پلاس مراجعه کنید.

در این مقاله میخوایم به بررسی انواع حملات رمزنگاری/پسورد و توضیح اونها بپردازیم تا نسبت به دسته بندی اون حمله شما بدونید از چه ابزاری استفاده کنید

حملات رمزنگاری ، به چند دسته تقسیم میشن :

1 . ما میتونیم مستقیم به الگریتم حمله کنیم که در اکثر مواقع این روش اصلا کاربردی نیست و وقت گیر هست و علم بالایی میخواد

2. حمله به نحوه پیاده سازی این پروتوکول ها خیلی مرسومه که ما هم زیاد به این قسمت کار نداریم

3. قسمتی که ما کار داریم ، حمله به متن های ورودی و خروجی یک الگریتم هست ، یعنی هدفمون کلید و متن Plaintext و متن Ciphertext ایه که توسط یه الگوریتم استفاده میشه.

# من هرجا نوشتم P منظورم Plaintext و هر وقت نوشتم C یعنی Ciphertext

1) در Known Plaintext only Attack (KPA) : مهاجم فقط یه P داره و C متناظرشو ، فقط همین دوتا ، مثلا :

123->202cb962ac59075b964b07152d234b70
123->F9C3746B8AF2FF60B09D99F20BAC3F0C

مهاجم فقط خط اولو داره (مثلا) یا مهاجم فقط مثال دومو داره ، P که عدد 123 هست و C که عبارت رمز شده اون هست ، در این مورد معمولا الگریتم هم پیدا نیس ولی ما میتونیم اونو پیدا کنیم ولی هدف بیشتر بدست اوردن کلیده (در این دو مثال من در اولی ، با یه الگریتمی عدد123 رو هش کردم و در عبارت دوم امدم و عدد 123 رو با یه کلیدی تبدیلش کردم به یه عبارت رمز شده) حالا هکر باید در مثال اول الگریتمشو پیدا کنه که مثلا میره همرو تست میکنه میفهمه عه md5 عه و دومی هم میره تلاش میکنه میبینه عه الگریتم AES-EBC عه با این کلید "abcdefghijklmnop" با یه کلیدی که طولش 16 کاراکتره یعنی میشه 128 بیتی

2) در حالت known Ciphertext Only Attack (COA) : مهاجم فقط یه C داره و دیگه هیچی نداره :)

SHA256 hash : 1f7285b0a2d5e803d550c3ff9e18c867f7cdde6ef187582a7dfdc8217d365553
Gqzq0pMzZDc=

مثلا الان یه چالش فارنزیک یا پنتست هست که شما میخوای به یه سیستم ورود کنی و پسورد اون سیستمو دامپ کردی و حالا میخوای کرک کنی ، مثلا این پسورد (این حالا از خانواده SHA بوده یا مثلا پسورد میتونه NTLM و... باشه) ، الگریتم ممکنه معلوم نباشه و اونم شاید مجبور شید پیدا کنید

یا در مثال بعدیش یه پیامیه و رسیده به ما که هیچ دیدی نداریم ، و میخوایم بازش کنیم (مثل پیام هایی که در جنگ ها ردوبدل میشه) مثلا در اینجا میدونیم که پیامی که ما داریم فرمت base64 هست ولی نمیدونم که الگریتمش des هست و کلیدش"abcdegf" و میخوایم این دوتارو پیدا کنیم

3) در Chosen Plaintext Attack (CPA) : ما میتونیم هر P ای که دوس داریمو بدیم و C نظیر و متقابلشو بگیریم ، در این روش الگریتم معلومه ولی کلید معلوم نیست و ما دنبال کلیدیم (یا مستقیم میخوایم به الگریتم حمله کنیم)

1:c4ca4238a0b923820dcc509a6f75849b
2:c81e728d9d4c2f636f067f89cc14862c
3:eccbc87e4b5ce2fe28308fd9f2a7baf3
12:c20ad4d76fe97759aa27a0c99bff6710
123:202cb962ac59075b964b07152d234b70
...
..
.
1:Vo5IelNXdtA=
2:3/PLtQjbT7g=
3:LK8BU9y0EWw=
12:PXgjzko+UtI=
123:pD8/onth+Fc=
1:y6X5W9eGklc=
2:nabFk0JtZLs=
3:3XVi1Gw4WzA=
12:RHNTRs4XIuo=
123:ViiG13HwpTw=
...
..
.

مثلا در اینجا ما امدیم و الگوریتمو داریم که مثلا 5 تا مثال اول همگی با الگریتم هشینگ md5 هش شدن و ما هی تست میکنیم مقادیر مختلفی رو تا مثلا به Collision برسیم

یا مثلا در 10 تا مثال پایین ما میاییم و با الگریتم DES و با کلید های مختلف عبارت های مختلف رو رمز میکنیم و میرسیم به اینکه خب اون الگریتم چطوری عمل میکنه و .. مثلا 5 تا عبارت اول کلیدشون "a" بوده و 5 تای دوم "A" بوده

4) در Chosen Ciphertext Attack (CCA) : مهاجم یه C داره و اونو میده و A رو میگیره (به هر روشی) و اینطوری به کلید میخواد پی ببره (این روش کم کارامد ترین روشه)

lvg8PFW22PA=

مثلا اینجا ما یه عبارت داریم و میخوایم به کلید این پی ببریم ، مثلا فرض کنید ما دونفر داریم که باهم دارن ارتباط برقرار میکنن ، فرد 1 داره با فرد 2 ارتباط برقرار میکنه ، در این حین یه فردی هم داره به این مکالمه گوش میکنه و امکان تغییر بسته هارو داره ، حالا در اینجا فرد 1 پیامی رو میفرسته به فرد 2 تحت این عنوان " Khoor Pb Iulhqg "و مهاجم که داره این وسط گوش میکنه میاد و پیامو به این تغییر میده " Helxo Op Jkfiens " (یه متن رندوم و شانسی) و وقتی پیام میرسه به فرد 2 و اون بازش میکنه میرسه به این "Khoar Rs Mnilhqv " و حالا اینجا فرد دو میاد و تلفن میزنه به فرد 1 یا روی همون ارتباط بهش میگه این چه وضعشه ؟ منظورت از "Khoar Rs Mnilhqv " چیه ؟ بدون اطلاع به من کلیدو تغییر دادی؟

و مهاجم اینجا میفهمه که "Helxo Op Jkfiens" با کلید ناشناس میشه "Khoar Rs Mnilhqv"

Helxo Op Jkfiens - > Khoar Rs Mnilhqv

و میره مثلا در الگوریتم سزار میبینه عه این کلیدش میشه 3 ، حالا میاد و پیام اصلی ای که بین اون دوتا رودبدل شده که "Khoor Pb Iulhqg" بوده رو با الگریتم سزار با کلید 3 رمز گشایی میکنه و میرسه به این " Hello My Friend "

این ساده ترین شکله ، دیگه خودتون گسترشش بدید

5 ) در این حالت Adaptive Chosen Plaintext/Ciphertext Attack (ACPA)(ACCA) : مهاجم یه P داره و با اضافه کردن جزء جزء یه سری چیزا به یه C میرسه و اینطوری میخواد به کلید یا و الگریتم پی ببره ، یا برعکس C رو داره و جز جز کم میکنه تا بره به P یا الگریتم و کلیدو پیدا کنه و بفهمه

مثال دقیق برای این موضوع ندارم و این نوع حمله برای الگریتم های قدیمی بیشتر کاربرد داشته

نکته : مثلا روش Brute Force معمولا برای KPA و COA کاربرد داره ، جایی که مهاجم میتونه صحت حدسو بررسی کنه

نکته : اگر براتون سوال پیش امده که فرق بین COA و CCA چیه ، باید بهتون بگم که در COA هدف معمولا P هست و در CCA هدف معمولا کلید هست

و....

اگر سوال دیگه ای بود بپرسید :)

بن شدن چیست و بن شدن آیدی به چه معناست؟ کلمه Ban یک کلمه انگلیسی به معنی ممنوع شده می باشد. بن شدن در اصطلاح به گرفتن و ندادن مجوز دسترسی به اشخاص به هر چیزی اطلاق می شود. وقتی شما دسترسی خود را به دلایل متنوعی که در ادامه عنوان می کنیم به یک سرویس ( وب سایت ، پیامرسان ، ارسال پیامک ، ورود به یک محل و ... ) از دست می دهید در اصطلاح دسترسی شما به آن سرویس بن ( Banned ) شده است و به دلیل ماهیت گذشته آن بصورت Banned تلفظ می شود.

این اصطلاح فقط برای افراد استفاده نمی شود بلکه برای کشورها نیز مورد استفاده قرار می گیرد. برای مثال برای تحریم کردن و جلوگیری از دسترسی ایران به منابع مالی بین المللی در اصطلاح ایران Banned شده است . از طرفی اصطلاح بن شدن برای روزنامه نگارها نیز استفاده می شود ، ما در ایران در اصطلاح می گوییم که به دلیل انتشار مطلب نامناسب ، دفتر روزنامه بسته شده است یا پلمپ شده است.

همین موضوع در دنیا به عنوان بن شدن دفتر روزنامه عنوان می شود. بن کردن افراد و اشخاص یک اقدام قانونی است که بر اساس قوانین یک کشور ، یک شهر ، یک ایالت ، یک شرکت ، یک وب سایت یا حتی یک سرویس شبکه اجتماعی تعریف می شود و ممکن است در همه جای دنیا یکسان نباشد.

برای مثال شما اگر محتوای جنسی در شبکه اجتماعی یوتیوب بارگزاری کنید ممکن است اکانت شما Banned شود اما همان محتوا در شبکه های اجتماعی مستهجن هیچ مشکلی ندارد. برخی اوقات از Banned کردن به عنوان تحریم کردن هم یاد می شود که لفظ کاملا درستی است و کشور عزیزمان ایران نیز در اصطلاح جهانی Banned شده است.

اصطلاح بن برای کتابها و رده های سنی فیلم ها نیز صادق است ، برای مثال می توانیم بگوییم که این کتاب یا این فیلم برای رده سنی زیر 10 سال در اصطلاح بن یا ممنوع شده است. در بسیاری اوقات از بن شدن به عنوان ممنوع شدن یا Forbidden نیز استفاده می شود.در شبکه های اجتماعی معمولا بن شدن به دلیل گزارش تخلف از طرف سایر کاربران ، ارسال محتوای غیر مجاز ، فعالیت های خلاف مقررات شبکه اجتماعی و دلایلی از این قبیل انجام می شود.برای یادگیری مفاهیم بیشتر به آموزش سکیوریتی پلاس مراجعه کنید.

آموزش هک, آموزش هک قانونمند, آموزش CEH, آموزش سکیوریتی پلاس

امروز با معرفی تکنیک های بدست آوردن اطلاعات از هدف هک و نفوذ یا انواع Enumeration در خدمت شما عزیزان هستیم. در مقاله قبلی در وب سایت توسینسو با مفهوم Enumeration چیست و درک چگونگی دریافت اطلاعات و اهمیت بدست آوردن اطلاعات دقیق از هدف هک و نفوذ صحبت کردیم. امروز می خواهیم در خصوص انواع Enumeration یا انواع تکنیک های کسب اطلاعات از هدف حمله هکری صحبت کنیم ، پس تا انتها با ما باشید.

نوع 1 : NetBIOS Enumeration چیست؟

اولین نوع از انواع Enumeration از طریق سرویس NetBIOS انجام می شود. اولین گامی که یک مهاجم برای Enumeration از یک سیستم ویندوزی برمی دارد سوء استفاده کردن از NetBIOS API است. همانطور که به عنوان یک متخصص امنیت می دانید NetBIOS مخفف کلمه های Network Basic Input Output System است و توسط شرکت IBM با همکاری شرکت های Sytek طراحی و تولید شده است.

• بیشتر بخوانید : آموزش Enumeration و تکنیک های دریافت اطلاعات از هدف نفوذ

در واقع NetBIOS به عنوان یک API یا Application Programming Interface برای فراهم کردن دسترسی ساده تر به منابع شبکه مورد استفاده قرار می گرفت و بر همین مبنا برای استفاده در شبکه های داخلی LAN ساخته شد. ساختار نامگذاری NetBIOS با استفاده از یک رشته کاراکتر ASCII انجام می شود که هر دستگاه در شبکه بعد از گرفتن آدرس IP از آن استفاده می کند ، 15 کاراکتر ابتدای آن برای نامگذاری دستگاه و شانزدهیم کاراکتر به عنوان رکورد نام یا سرویس استفاده می شود. مهاجمین از NetBIOS برای Enumerate کردن موارد زیر استفاده می کنند :

• بدست آوردن لیست کامپیوترهای شبکه که دارای منابع به اشتراک گذاری شده هستند
• بدست آوردن Policy های اعمال شده در شبکه به همراه برخی پسوردها

اگر مهاجم سیستم عامل ویندوزی را پیدا کند که شماره پورت 139 آن باز باشد ، می تواند بررسی کند که آیا منابعی بر روی آن سیستم وجود دارند که بتوانیم آن را مشاهده و یا بعضا به آنها دسترسی داشته باشیم یا خیر ، البته به این موضوع توجه کنید که برای اینکه Enumerate شدن از طریق NetBIOS به درستی انجام شود مهم است که سرویس file and printer sharing فعال شده باشد.

با استفاده از تکنیک های زیر مهاجم می تواند به منابعی که بر روی سرور هدف وجود دارد دسترسی پیدا کند ، دو حمله کلی در این نوع Enumeration وجود دارد ، یا مهاجم دسترسی Read و Write بدست می آورد یا اینکه می تواند حمله Denial Of Service یا تکذیب سرویس بر روی سیستم هدف انجام دهد . در Enumerate کردن سرویس NetBIOS شما Code های مختلفی را باید بدانید ، با بازگشت داده شدن هر یک از این کدها شما می توانید متوجه شوید که چه سرویسی بر روی سرور هدف وجود دارند ، به این کدها در اصطلاح Suffix هم گفته می شود برای مثال :

1. کد 00 مربوط به نام کامپیوتر یا Hostname مقصد است

2. کد 01 مربوط به نام دومین یا Domain Name مقصد است

3. کد 03 مشخص کنند این است که سرویس Messenger در سیستم مقصد فعال است

4. کد 20 به معنی فعال بودن سرویس Server در مقصد است

5. کد 1D به معنی Browser Name کامپیوتر مقصد است

6. کد 1B به معنی تایم سرور یا PDC سرور کامپیوتر مقصد است

7. ...

به این نکته توجه کنید که در IPv6 دیگر چیزی به نام NetBIOS وجود ندارد و این سرویس به کلی فعال نیست.

نوع 2 : LDAP Enumeration چیست؟

یکی از پرکاربردترین پروتکل های مورد استفاده در شبکه که امکان Enumeration را به ما می دهد LDAP است. LDAP مخفف کلمه های Lightweight Directory Access Protocol می باشد و این پروتکل در بزرگترین پایگاه داده های نگهداری و مجتمع سازی Object های شبکه مثل اکتیودایرکتوری مورد استفاده قرار می گیرد. LDAP یک پایگاه داده است و این پایگاه داده قابلیت پرسش و پاسخ یا Query گرفتن دارد.

می توان با استفاده از این روش دسترسی به داده های موجود در پایگاه داده دست پیدا کرد. ساختار دایرکتوری سرویس ها در دنیا یک ساختار استاندارد و سلسله مراتبی است و مثل ساختارهای سازمانی است که در اکثر شرکت ها و سازمان ها مشاهه می کنید. LDAP یکی از سرویس هایی است که قابلیت یکپارچه شدن با سرویس DNS و انجام Query های اسم خیلی سریع را دارد. LDAP بصورت معمول بر روی پورت 389 کار می کند و امکان Query گرفتن از خودش را بصورت پیشفرض ارائه می دهد .

برخی اوقات این امکان وجود دارد که با وجود پیکربندی های نادرست این سرویس امکان Query گرفتن از اطلاعات توسط افراد ناشناس فراهم می شود و مهاجم می تواند با استفاده از Query اطلاعات بسیار خوبی از جمله Username ها ، آدرس ها ، اطلاعات سازمانی و ... را از طریق اطلاعات موجود در این دایرکتوری سرویس که معمولا اکتیودایرکتوری است بدست بیاورد. این اطلاعات می تواند بعدا برای مصارف مهندسی اجتماعی و ... مورد استفاده قرار بگیرد.

LDAP Enumeration در واقع به فرآیندی گفته می شود که شما به عنوان یک مهاجم می توانید اطلاعات مربوط به username ها و ... را راه دور دریافت کنید . شما می توانید در شبکه های مبتنی بر اکتیودایرکتوری قابلیت Enumeration را غیرفعال کنید ، این قابلیت به مهاجم امکان Cache کردن اطلاعات بسیاری را بر روی سیستم خودش می دهد. اطلاعات مربوط به کاربران ، گروه ها ، share های شبکه ، ایمیل ها ، آدرس ها ، شماره تلفن ها و ... از این طریق قابل دسترس هستند.

نوع 3 : Email Enumeration چیست؟

بصورت معمول هر آدرس ایمیل از دو قسمت تشکیل شده است ، قسمت اول که نام کاربری یا Username است و قسمت دوم که نام دومین یا Domain Name است. در واقع همانطور که می دانید ساختار یک آدرس ایمیل بصورت username@domainname.com است .

تصور کنید که یک آدرس ایمیل به شکل m.nasiri@tosinso.com داریم در این ساختار مشخص است که m.nasiri یک نام کاربری و domainname.com آدرس دومین مورد استفاده است که با علامت @ از هم جدا شده اند. بعضا با استفاده از این ساختار می توان به نام کاربری های داخلی شبکه نیز پی برد و ساختار نامگذاری username ها را حدس زد. شما با استفاده از گرفتن اطلاعات کاربران می توانید ساختار ایمیل های هر کاربر در سازمان را تشخیص بدهید.

نوع 4 : Default Password Enumeration چیست؟

تجهیزاتی مثل سویچ و روتر و Access Point ها و حتی برخی نرم افزارها بصورت پیشفرض دارای پسورد هستند که این پسورد معمولا در هر نوع محصول تقریبا مشابه است. حتی بعضا برخی نرم افزارهای آنلاین نیز برای ایجاد دسترسی های پیشفرض از یک سری Username و Password پیشفرض استفاده می کنند. در بسیاری اوقات پیش می آید که کاربران بدون توجه به اینکه بایستی این رمزعبورها تغییر کند از همان رمز عبور پیشفرض نرم افزار بصورت همیشگی استفاده کرده و آنها را تغییر نمی دهند.

خوب این طبیعی است که وقتی شما پسورد پیشفرض یک دستگاه یا نرم افزار را تغییر نمی دهید باید انتظار داشته باشید که یک هکر نیز بتواند از آن برای حمله کردن به شما استفاده کند یا ریسک این را باید بپذیرید که هر کسی بتواند با این نام کاربری و رمز پیشفرض از سیستم شما سوء استفاده کند. وب سایت های زیادی هستند که لیستی از پسوردهای پیشفرض دستگاه های مختلف با مدل های مختلف را بصورت آنلاین در اختیار همه قرار می دهند.

فراموش نکنید که حتما برای نرم افزارها و سخت افزارهای خود بلافاصله بعد از پیکربندی اولیه پسورد و نام کاربری متفاوتی از آنچه پیشفرض استفاده می شده است استفاده کنید. برای مثال چند نفر از شما پسورد و نام کاربری روتر خانگی خودش را Admin و Admin همچنان نگه داشته است و توجهی به تغییر دادن آن نکرده است ؟

با دسترسی پیدا کردن یک مهاجم می توان از این حفره ها و آسیب پذیری های امنیتی در وهله اول برای Enumeration و در وهله دوم برای پیدا کردن دسترسی های بیشتر استفاده کرد. در زیر لیستی از وب سایت هایی که پسورد های پیشفرض را به شما معرفی می کنند را مشاهده می کنید :

http://www.defaultpassword.com/
https://cirt.net/passwords
http://www.routerpasswords.com/

نوع 5 : SMTP Enumeration چیست؟

قطعا می دانید که سرویس SMTP کاربرد ارسال ایمیل را بر عهده دارد و اگر این سرویس به درستی پیکربندی نشده باشد به دستوراتی که از طریق خط فرمان یا نرم افزارهای مربوطه ارسال می شوند پاسخ هایی می دهد که می تواند در فرآیند Enumeration مورد استفاده قرار بگیرند. EMTP Enumeration به شما اجازه می دهد که کاربران معتبر بر روی SMTP سرور را شناسایی کنید. اینکار با استفاده از دستورات Built-In ای که درون سرویس SMTP قرار گرفته اند امکانپذیر است. این سه دستور به شرح زیر هستند :

1. دستور VRFY : این دستور برای بررسی اعتبار کاربران یا در اصطلاح بررسی Validity کاربران استفاده می شود
2. دستور EXPN : این دستور برای بررسی آدرس های Delivery و همچنین لیست ایمیل ها استفاده می شود
3. دستور RCPT TO : این دستور دریافت کنندگان یک پیام را تعریف می کند

STMP سرورهای مختلف بصورت متفاوتی اعتبار یا عدم اعتبار هر کدام از این دستورات پاسخ می دهند بنابراین با تجزیه و تحلیل کردن خروجی این دستورات می توان براحتی کاربران معتبر بر روی آن SMPT سرور را شناسایی کرد. همچنین مهاجم می تواند بصورت مستقیم با خود SMTP سرور نیز ارتباط بگیرد و دستورات را با استفاده از Telnet بر روی سرور مورد نظر ارسال کند که معمولا به شکل زیر انجام می شود ، برای مثال دستور زیر استفاده از SMTP VRFY با استفاده از Telnet بر روی یک SMTP سرور را نشان می دهد :

$ telnet 10.1.1.1
Trying 10.1.1.1
Connected to 10.1.1.1
Escape character ‘^]’.
220 NYmailserver ESMTP Sendmail 8.9.3
HEO
501 HELO requires domain address
HELO x
250 NYmailserver Hello [10.0.0.86] , please to meet you
VRFY Mohammad
250
Super-User 
VRFY Hossein
550 Hossein… User unknown

حالا همان حالت را با دستور SMTP EPN تست می کنیم :

$ telnet 10.1.1.1
Trying 10.1.1.1…
Connected to 10.1.1.1.
Escape character is ‘^]’.
220 NYmailserver ESMTP Sendmail 8.9.3
HELO
501 HELO requires domain address
HELO x
250 NYmailserver Hello [10.0.0.86] , please to meet you
EXPN Mohammad
550 Super-User 
EXPN Hossein
550 Hossein… User unknown

و در نهایت مثالی از خروجی دستور SMTP RCPT TO با استفاده از Telnet :

$ telnet 10.1.1.1
Trying 10.1.1.1 …
Connected to 1.1.1.1.
Escape character is ’^]’.
220 NYmailserver ESMTP Sendmail 8.9.3
HELO
501 HELO requires domain address
HELO x
250 NYmailserver Hello [10.0.0.86], pleased to meet you
MAIL FROM:Mohammad
250 Mohammad… Sender ok
RCPT TO:Ali
250 Ali…Recipient ok
RCPT TO:Hossein
550 Hossein… User unknown

نوع 6 : SNMP Enumeration چیست؟

قطعا اگر این مطلب را در مورد هک و امنیت مطالعه می کنید با کاربرد پروتکل SNMP آشنایی دارید اما بصورت خلاصه SNMP یک پروتکل لایه Application است که بصورت UDP کار کرده و برای مدیریت و نگهداری تجهیزاتی مثل روتر ، سویچ ، فایروال ، UPS و تجهیزاتی از این قبیل مورد استفاده قرار می گیرد.

SNMP دارای یک سری Agent می باشد که بر روی سخت افزارهایی که در شبکه مبتنی بر پروتکل IP فعالیت می کنند فعال شده و اجرا می شود ، طبیعتا چنین Agent هایی برای سیستم عامل های ویندوز و خانواده لینوکس نیز طراحی و وجود دارند و این پروتکل منحصر به استفاده در تجهیزات نمی باشد.

بر اساس تعاریفی که تا کنون از فرآیند Enumeration در هک قانونمند داشته ایم تعریف واژه SNMP Enumeration بدست آوردن اطلاعات حسابهای کاربری و تجهیزات و و حتی Process هایی است که بر روی کامپیوتر هدف وجود دارند ، می باشد. دو نوع جزء نرم افزاری در زمانیکه شما با استفاده از پروتکل SNMP ارتباط برقرار می کنید بکار گرفته می شوند که اولین جزء SNMP Agent و دومین آن SNMP Management Station می باشد.

• بیشتر بخوانید : شناخت 4 روش مقابله با حمله Enumeration در هک و نفوذ

SNMP Agent در واقع قسمتی از این پروتکل است که بر روی سخت افزارها و سیستم عامل ها فعالیت می کند و گزارش ها را دریافت و ارسال می کند و SNMP Management Station جزئی است که اطلاعات را از Agent دریافت و به کاربر نمایش می دهد ، به زبان ساده Station همان نرم افزار مانیتورینگی است که شما در شبکه معمولا استفاده می کنید.

تقریبا همه دستگاه ها و تجهیزاتی که در شبکه های امروزی مورد استفاده قرار می گیرند از SNMP پشتیبانی می کنند و دارای SNMP Agent می باشند و به همین طریق قابل مدیریت و نظارت توسط SNMP Management Station می باشند. مکانیزم کاری بسیار ساده است ، SNMP Management Station درخواست خودش را به سمت دستگاهی که SNMP Agent دارد ارسال می کند و دستگاه بعد از پردازش درخواست توسط SNMP Agent پاسخ مناسب را به سمت Management Station ارسال می کند. هم درخواست ها و هم پاسخ ها در واقع تنظیماتی هستند که بر روی نرم افزار Agent انجام می دهیم.

البته در نظر داشته باشید که برخی متغیرها توسط SNMP Management station قابل تغییر هستند و پیکربندی می شوند. تقریبا هر اتفاق یا رویدادی که بر روی SNMP Agent رخ بدهد برای Management Station ارسال می شود از کوچکترین خطاهای سیستمی گرفته تا Reboot شدن سیستم یا هر اتفاق دیگر به اطلاع سیستم مدیریتی و نظارتی SNMP می رسد. SNMP دارای دو پسورد است که ما آنها را به نام Community String می شناسیم و هر دوی آنها می توانند هم برای دسترسی و هم برای انجام تغییرات بر روی SNMP Agent مورد استفاده قرار بگیرند ، این پسوردها به عنوان Read Community و Read//Write Community شناسایی می شوند.

Read Community String همانطور که از نامش پیداست فقط برای ارسال درخواست از طریق سیستم مدیریتی و دریافت پاسخ از Agent مورد استفاده قرار می گیرد و هیچ کاربردی در خصوص انجام تغییرات بر روی دستگاه ندارد ، در واقع این نوع پسورد بیشترین استفاده را در SNMP دارد و صرفا جنبه اطلاع رسانی و مدیریتی و نظارتی دارد ، تمامی تنظیمات سیستم Agent با این روش و با این پسورد قابل مشاهده و نظارت است.

اما Read//Write Community String همانطور که مجددا از نامش پیداست هم قابلیت های Read Community String را دارد و هم این امکان را دارد که تغییراتی را بر روی سیستم Agent اعمال کند . معمولا از Read Community به عنوان رشته عمومی یا Public و از Read//Write Community به عنوان رشته خصوصی یا Private نام برده می شود.

در بیشتر موارد به دلیل سهل انگاری مدیرهای شبکه Community String ها بعد از فعال سازی این سرویس تغییر نمی کنند و بصورت پیشفرض وجود دارند و در اصطلاح فنی Default Password هستند. در اینجاست که مهاجمین می توانند با استفاده از این آسیب پذیری و اتصال به سیستم ها اطلاعات بسیار مفید و کاربردی از سیستم هدف به دست بیاورند که در فرآیند Enumeration می تواند بسیار موثر باشد.

اگر سهل انگاری مدیر تا حدی باشد که پسورد Read//Write Community را نیز بصورت پیشفرض فعال کرده باشد این احتمال برای مهاجم وجود دارد که حتی بتواند پیکربندی سیستم مورد نظر را نیز تغییر بدهد . اطلاعاتی از قبیل تنظیمات و پیکربندی دستگاه ، Share های شبکه ، مسیریاب ها ، منابع شبکه و ... حتی ARP Table و Routing Table و ... در سوء استفاده کردن از این سرویس قابل دستیابی برای مهاجمین می باشد. دسترسی به اطلاعات مربوط به SNMP با استفاده از ابزارهای بسیار زیادی ممکن است که یکی از انها که برای SNMP Enumeration بصورت ویژه مورد استفاده قرار می گیرد SNMPUtil می باشد .

نوع 7 : NTP Enumeration چیست؟

قبل از اینکه در خصوص Enumeration از این سرویس بپردازیم بایستی دقیقا متوجه باشیم که این سرویس چیست و چه کاری انجام می دهد. NTP مخفف کلمه های Network Time Protocol می باشد و سرویسی است که مسئولیت اعلام زمان دقیق برای سیستم ها را بر عهده دارد ، برخی از سرویس های شبکه برای احراز هویت و بسیاری از مسائل دیگر نیاز به این سرویس دارند.

در شبکه های مبتنی بر سیستم عامل ویندوز سرور معمولا سرور Domain Controller اصلی به عنوان NTP شناخته می شود. همانند سرویس SMTP سرویس NTP نیز از آن دسته از سرویس هایی است که بیشتر از 20 سال عمر دارد. در حال حاضر سرورهای بسیاری در دنیا وجود دارند که مسئولیت Time Server در دنیا را بر عهده دارند.

مکانیزم کاری این سرویس بصورت Server و Client است و طبیعی است که سرور می تواند اطلاعاتی از کلاینت هایی که به آن متصل می شوند را در اختیار داشته باشد که در اینجاست که امکان انجام فرآیند NTP Enumeration برای بدست آوردن اطلاعات ممکن است. سرویس NTP بصورت کلی برای برقراری ارتباط از پورت 123 بصورت UDP استفاده می کند.

سرورهای NTP که در اینترنت استفاده می شوند تا 10 میلی ثانیه زمان را می توانند نگهداری کنند اما همین زمان در شبکه های داخلی با توجه به نیاز به دقت بیشتر به 200 میکروثانیه می رسد و دقت به شدت افزایش پیدا می کند. در فرآیند NTP Enumeration شما می توانند لیستی از Host هایی که به NTP متصل شده اند را پیدا کنید و همچنین آدرس های IP ، اسامی سیستم ها ، نوع سیستم عامل های مورد استفاده بر روی سیستم های کلاینت و ... را پیدا کنید. تمامی این اطلاعات با Query گرفتن از NTP ممکن است ، اگر NTP سرور شما در قسمت DMZ شبکه باشد حتی احتمال افشاء شدن آدرس های IP داخلی شما را نیز دارد.

نوع 8 : DNS Enumeration چیست؟

فرآیند DNS Zone Transfer ای که در DNS انجام می شود می تواند بسیار اطلاعات مفیدی در خصوص هدف در اختیار ما قرار بدهد. زمانیکه درخواست Zone Transfer به یک DNS سرور ارسال می شود سرور اگر به درستی پیکربندی نشده باشد اطلاعات کامل رکوردهای DNS خودش را به سمت درخواست کننده ارسال می کند که شامل اطلاعات بسیار خوبی در خصوص سرویس ها و سرورهای موجود در مقصد است. شما می توانید با استفاده از اطلاعاتی که از طریق Zone Transfer بدست می آورید توپولوژی شبکه داخلی و ساختار اصلی شبکه هدف را شناسایی کنید. امیدوارم مورد توجه شما قرار گرفته باشد.

توجه کنید که این ارتباط صرفا بین DNS سرورها انجام می شود. DNS سرورها همیشه برای Zone Transfer از پورت TCP استفاده می کنند. برای اینکه فرآیند DNZ Zone Transfer بین دو یا چند DNS سرور به درستی انجام شود ارتباط بین ZNA سرورها چه مبدا و چه مقصد بایستی با انجام تاییده های TCP یا همان TCP ACK انجام شوند. اگر مهاجمی بتواند یک DNS سرور جعلی راه اندازی کند و درخواست Zone Transfer به DNS سرور واقعی بدهد می تواند اطلاعات بسیار زیادی در خصوص کلیه رکوردهای موجود در DNS سرور در فرآیند Enumeration بدست بیاورد.

پیش زمینه های ورود به دنیای هک و امنیت قطعا دوره های آموزش شبکه های کامپیوتری و به صورت ویژه دوره آموزش نتورک پلاس است. در دوره آموزش هک قانونمند و یا دوره CEH شما به خوبی با نحوه پیاده سازی چنین حملاتی آشنا می شوید و صد البته مفاهیم مربوط به ماهیت و مفاهیم امنیت شبکه و هک و نفوذ را نیز در دوره آموزش سکیوریتی پلاس آموزش خواهید دید. پیشنهاد می کنم اگر هنوز در خصوص دنیای هک و نفوذ دارای ابهام هستید حتما مقاله چگونه هکر شویم در این لینک را مطالعه کنید. امیدوارم مورد توجه شما عزیزان قرار گرفته باشد. با تشکر محمد نصیری